Archiwalna treść artykułu.
Opodatkowanie dochodów osób samotnie wychowujących dzieci
Osobą samotnie wychowującą dzieci, zgodnie z ustawą, jest jeden z rodziców albo opiekun prawny. Pod warunkiem, że osoba ta jest:
- panną,
- kawalerem,
- wdową,
- wdowcem,
- rozwódką,
- rozwodnikiem albo
- osobą, w stosunku do której sąd orzekł separację w rozumieniu odrębnych przepisów.
Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę wychowującą dzieci i pozostającą jednocześnie w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.
Z wnioskiem o obliczenie podatku w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci może wystąpić osoba, która w roku podatkowym łącznie spełniała następujące warunki:
1. podlegała nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. miała miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegała obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów,
2. samotnie wychowywała dzieci:
- małoletnie,
- bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
- do ukończenia 25. roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w krajowych lub zagranicznych przepisach o systemie oświaty lub szkolnictwie wyższym, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub przychodów zwolnionych od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy (z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych), w łącznej wysokości przekraczającej kwotę
3. w stosunku do tej osoby, ani do jej dziecka w całym roku podatkowym nie miały zastosowania przepisy dotyczące:
a) podatku liniowego (art. 30c ustawy), tj. dotyczących opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz z działów specjalnych produkcji rolnej 19% stawką podatku,
b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy, jeżeli umowy wymienione w tym przepisie są zawierane poza prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą,
- w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń,
4. ta osoba, ani jej dziecko w całym roku podatkowym nie podlegali opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
UWAGA! W przypadku gdy osoba samotnie wychowująca dziecko prowadziła w roku podatkowym działalność gospodarczą i jednocześnie składa "zerowy" z działalności gospodarczej (w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń) PIT-36L lub PIT-28 za rok podatkowy, to może rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko na PIT-37 lub PIT-36 z przychodów wykazywanych na tych zeznaniach, przy spełnieniu pozostałych warunków dla tego rodzaju rozliczenia. Ta sama zasada dotyczy także "zerowego" ww. PIT dziecka.
Powyższe zasady i sposób opodatkowania dochodów osób samotnie wychowujących dzieci(-cko) mają zastosowanie również do osób, których miejsce zamieszkania dla celów podatkowych mieści się w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, ale tylko w przypadku gdy:
- osiągnęli przychody podlegające opodatkowaniu w Polsce w wysokości stanowiącej łącznie co najmniej 75% całkowitego przychodu osiągniętego przez osobę samotnie wychowującą dzieci w danym roku podatkowym bez względu na miejsce położenia tych źródeł,
- posiadają certyfikat rezydencji potwierdzający miejsce zamieszkania dla celów podatkowych,
- w umowie międzynarodowej zawartej między Polską a krajem będącym miejscem zamieszkania dla celów podatkowych zawarte jest prawo organów podatkowych do wymiany informacji podatkowych,
- posiadają dokumenty, na podstawie których, na żądanie organów podatkowych, będą mogli potwierdzić wysokość całkowitych przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym.